Normandië 23 juli t/m 6 augustus 2017

29 juli 2017 - Saint-Aubin-sur-Mer, Frankrijk

Vrijdag 28 juli 2017
Wat kunnen onze kinderen lekker uitslapen. Om 9:30 uur kwamen zij hun bedje uit en konden we ontbijten. Vandaag staat er niets, behalve boodschappen doen op het programma.

Toch stappen we rond 11:15 uur de auto in, richting de Intermarche. René rijdt er langs, door richting Courseulles-sur-Mer. We zijn daar gisteren doorheen gereden richting Arromanches en René vond het wel een leuk dorpje. We parkeren op het grote plein en lopen de houten pier op. Daar kijken we naar het water, de Baai van de Seine. Het is eb en het wordt weer vloed. De lange stranden liggen vol met zeewier in de kleuren zwart en groen en dit wordt weer weggespoeld door de mooie golven. We kunnen Saint-Aubin-sur-Mer langs de kustlijn zien liggen. Wat een uitzicht.

Als we terug naar het plein lopen, zien we dat we niet naar het Juno Beach Centre kunnen lopen. Dan gaan we eerst naar de ouderwetse draaimolen die op het plein staat. In elk dorpje of stadje staat wel zo'n draaimolen. Wel grappig om te zien. De kids mochten erin. Weer even lekker klein zijn . Dan stappen we de auto weer in en rijden we naar de andere kant van de haven om naar Juno Beach Centre te gaan.

Dit centrum is geïnitieerd door een oud Canadese soldaat. Hij heeft D-day overleefd en in 1995 wilde hij daar iets mee doen. Bij het grote plein staan verschillende zuilen met alle namen van overleden soldaten. Niet alle soldaten zijn op D-day overleden, ook de soldaten die daar zijn aangekomen, maar gedurende de oorlog zijn overleden, staan er op, net als soldaten die ver na de oorlog zijn overleden, maar die wel deel hebben uitgemaakt van de betreffende troepen. In het centrum liggen de bunkers centraal. Deze kun je bezoeken, mits er een gids meegaat. Daar hebben we geen zin in en daarom kijken we alleen maar rond. In de bunkers ligt één van de vele commandocentrums verscholen. De haven van Courseulles-sur-Mer werd streng bewaakt door de Duitsers, net als de hele kustlijn van Frankrijk, maar toch is het de geällieerden gelukkig gelukt door te dringen op D-day.

We lopen nog naar het strand en langs de kustlijn weer terug naar het centrum. Nog even wat monumenten en tekstzuilen bekijken en dan stappen we weer in de auto op weg naar de Intermarche voor de boodschappen.

Bij aankomst bij de caravan gaan de kids weer zwemmen, deze keer met Martijn. Het zwembad is mooi. Het heeft een aantal glijbanen en een stroomversnelling. Dat vinden de kids hartstikke leuk! Echter het weer is niet zo best. Veel wind en wolken waar van tijd tot tijd wat regen uitvalt. Nee, het weer kan echt beter!

Onze avondmaaltijd is vanavond weer eens wat anders dan een bbq. We eten vanavond sperziebonen met aardappelen en kip. Gewoon Hollands. Het weer is tenslotte ook zo

Tijdens het eten horen we Mara gillen en na het eten komt Jettie vragen of ik even naar haar arm wil kijken. Ze heeft nl. In haar arm een grote splinter van de houten picknicktafel zitten. Ik probeer het, maar het lukt mij ook niet. Ze gaan bij de receptie langs voor eerste hulp en daar lukt het ook niet. Ze moeten de volgende morgen maar naar de dokter.

Dillan, Linsey en René gaan met Joey nog naar de kinderdisco en ik ga daar later heen. John en Josephine zijn daar ook en met z'n allen lopen we terug naar Martijn en Jettie. Mara zit ondertussen met haar arm in een bak met soda, zodat haar huid wat zachter kan worden. Josephine probeert de splinter er uit te halen (met behulp van linsey's bril en mijn naald en pincet), wat na ongeveer een uur poeren lukt. En Mara gaf geen kick. Wat vreemde ogen allemaal niet doen . De splinters, ongeveer 1 cm lang hoefde niet ingelijst te worden, maar echt veilig zijn de houten tafels bij de caravans dus niet. Daarna presteerde Joey het om ook met een kleine splinters in zijn vinger te komen. Deze heb ik mogen verwijderen en zoals een jongen betaamt, werd de hele vinger omwonden, terwijl er bij Mara slechts een pleistertje op werd gedaan.

Na dit avontuur was het bedtijd voor de kids, het liep al tegen tienen en hebben wij nog een potje patiencen gedaan. René won... bedtijd.

1 Reactie

  1. E. A. de Jong:
    29 juli 2017
    Jammer van het weer. Maar zo onderneem je wel heel veel. Grt kus. En Mara sterkte.