Vakantie 2018 Landal Seawest Denemarken, Nørre Nebel

Gefeliciteerd nog mam,  het is 3 augustus en mams is 73 jaar geworden!!

Ik ben natuurlijk weer veels te vroeg wakker, maar blijf nog lekker in bed liggen. Ondanks de regel alleen tussen 15:00 en 18:00 uur een schermpje check ik toch even Facebook. Tijdens de juiste uren ben ik vaak wat anders aan het doen, maar ik moet toegeven, de kids houden zich voorbeeldig aan deze regel! Ze zeuren ook niet tussendoor, ze willen alleen soms hun filmpje afkijken en dat mag als deze nog geen minuut meer duurt. Ze doen super hun best!!

Na het ontbijt gaan we lekker relaxen. Norah en Hannah zijn vandaag naar Legoland, dus daar hebben de kids niet zoveel aan. Ze pakken hun lego en gaan deze opnieuw bouwen aan de buitentafel. Ik help ze, gezellig!

Voor de lunch gaat René boodschappen doen en hij komt terug met de mededeling dat hij een familiefiets heeft gehuurd voor op het spoor. We gaan om 15:00 uur Skinnecykling, of te wel met een soort treinfiets over het spoor van Nørre Nebel naar Nymindegab rijden. Dit is een stukje van 7 kilometer heen en 7 kilometer terug. Om 14:30 uur pakken we de spullen in: chips, bier, water, limonade, appelsap, snoep en ook wat gezonds: fruit! We staan om 15:00 uur bij de fietsen en René gaat de sleutel van het slot halen. Ik smeer ondertussen de kids in, want het is vandaag weer een warme en zonnige dag, dus bescherming is wel nodig!

René komt terug met de sleutel en we trekken de fiets op het spoor. Er komen echter in de verte een aantal fietsen aan en we wachten op hen. Een ouder Nederlands echtpaar staat bij ons. Ze praten wat met René. Dillan, Linsey en ik wachten op de fiets en zijn er helemaal klaar voor. De tassen liggen op de fiets en we hebben het picknickkleed er overheen gelegd, extra schaduw.

Dan gaan we fietsen.. We komen nog meer tegenliggers tegen. Zij moeten volgens protocol hun fiets van het spoor halen, ons erdoor laten en dan hun weg weer verder volgen. De eerste beginnen al tegen te sputteren. Zij zijn met 2 fietsen, maar René is resoluut en zegt dat wij een zwaardere fiets hebben, nl. de familiefiets en zij hebben 2 fietsen voor max 3 personen, die zijn lichter. René helpt ze netjes en we vervolgen verder onze weg. We komen nog een paar tegenliggers tegen en ik bedenk me hoe onze terugweg zal worden....

Binnen 3 kwartier zijn we in Nymindegab. We hebben steeds afgewisseld. Dillan en René beginnen als eerste aan de rit. Linsey en ik fietsen daarna. En dan gaat René weer samen met Linsey en Dillan gaat nog met mij samen. In Nymindegab eten we chips en fruit en drinken we wat. De lengte van de rit valt wat tegen. We hebben 5 uur de tijd met de fiets, maar weten nu al dat we de 5 uur niet gaan opmaken. René gaat nog even frisbieën met Linsey en na een half uurtje gaan we weer terug fietsen, weer afwisselend en maar 1 tegenligger, 2 jongens die verveeld op 1 plaats bleven staan, een dwarsligger dus grgrgr...

Na zo'n twee en een half uur zijn we terug in Nørre Nebel. Dillan maakt nog de opmerking dat we nog een keer heen en weer kunnen, want dat zouden we precies kunnen redden qua tijd. Nou, nee hoor, 1 keer in die hitte is genoeg voor mama hahaha..

Thuis aangekomen gaan we nog even zwemmen en daarna eten. Op het menu vanavond staat broccoli met kip. De diepvries broccoli wordt als niet lekker ervaren. Mijn (vaak snot) broccoli is blijkbaar lekkerder ;-)

Na het eten gaan de kinderen naar Hannah en Norah. Het is hun laatste avond in Nørre Nebel. Rond 21:15 uur loop ik naar buiten. Els komt mijn kant op lopen met wandelkaarten van het natuurgebied waar weer vlak bij zitten in haar handen. We gaan samen onze kids zoeken en vinden Dillan samen met Hannah bij de graafmachine. Ze zijn lekker aan het spelen, maar ook aan alle leuke dingen komt een eind. We lopen verder naar het springkussen en vinden Norah en Linsey. Dillan en Hannah vliegen ook nog even het springkussen op en na een half uur nemen we afscheid van elkaar. We hebben elkaars telefoonnummer, dus wie weet gaan weer nog en keer een weekendje naar Brugge!

We leggen Linsey plat en Dillan volgt snel daarna. Wij lezen nog wat en gaan dan, te laat, naar bed. Welterusten!