Zomervakantie San Vincenzo Camping Village Park Albatros
20 augustus 2016
Zondag 14 augustus 2016
Vandaag ontbijten we met broodjes van de Lidl die we gisteren hebben gekocht in Cecina. Dat scheelt weer een wandeling naar de campingwinkel. De campingwinkel ligt op ongeveer 5 minuten lopen en is 's ochtends goed te doen. We wilden eigenlijk een fiets huren voor deze ochtendlijkse ritjes, maar dat hebben we toch maar niet gedaan en die wandelingetje is goed voor de mens.
Na het ontbijt relaxen we wat. Het gaat wat beter met Dillans oren. Hij klaagt minder dan voorheen. We doen een spelletje met netjes en een balletje. Dit balletje moet je wegschieten en de ander moet het zien te vangen. Erg leuk! Verder is dobbelen met Yahtzee helemaal in bij de kids. Ook erg leuk.
Rond 11:30 uur gaan we naar het zwembad. MMJ zitten er al en hebben een paar bedjes extra vastgehouden voor ons. Dillan mag niet zwemmen en gaat in een stoel onder de parasol in de schaduw zitten lezen. Hij mag op de e-reader van mij een kinderboek lezen. Dat vindt hij reuze interessant. Linsey heeft Mara en Liza gevonden en ze gaan lekker zwemmen net z'n drieën. Ze vinden ook Edi en ze vliegen van het ene zwembad naar het andere. Alleen het bad met de grote heuvel is gesloten. Waarschijnlijk heeft iemand erin gepoept en wordt het gereinigd. Om 14:00 uur gaat het weer open. René, Dillan en ik gaan wat eten bij de bar. Rene heeft een Panini Sandwich, Dillan een crèpe sucre en ik een cheeseburger. Linsey heeft geen trek. Voordat we naar het zwembad gingen heeft ze nog een banaan gegeten en daar kan ze nog wel even op teren.
Na het eten koelen we even af in het zwembad. Rene en ik gooien een balletje met Dillan. Dat gaat net goed. Dillan heeft nog steeds duikreflexen wat zijn oren natuurlijk niet ten goede komt. Hij wil stoppen en naar de caravan. Dat vinden wij prima. René gaat er met een half uurtje ook achteraan en ik moet bij het zwembad blijven om Linsey op te vangen. Rond 16:30 uur zoek ik de 4 meiden op en Geef aan dat we naar huis gaan. Met wat moeite gaan ze mee. Ik neem alvast afscheid van de ouders van Edi. Die gaan morgen (vroeg) weer naar huis. We spreken af contact te houden, aangezien onze meiden het erg leuk samen hebben. We zullen ze vanavond ook nog even zien bij de minidisco en show.
Na het douchen gaan we met 11 personen eten in het 'all you can restaurant'. MMJ, Yvonne, René, Liza en Tom en mijn gezin. Het is erg gezellig! Na het eten gaan we op de plastic stoeltjes bij de arena zitten en wachten we totdat de minidisco begint. De muziek staat weer knetterhard!, maar de kids doen gezellig mee. Alleen Linsey staat af en toe bij ons, want ze begint aardig mie te worden. Dat is ook te merken aan haar diva gedrag . Ik maak nog een foto van de 4 meiden en wissel adresgegevens uit met de moeder van Edi, Nannet. Daarna start de show en er komen verschillende soort gladiatoren of soldaten met zwaarden op het podium. Ze geven een demonstratie en krijgen groot applaus! Dan is het cabaret aan de beurt. Vorige week hebben Dillan en Linsey al helemaal dubbel gekeken, maar deze keer was het ook weer helemaal top. Het sloeg nergens op (eerste sketch gaat over een zeeleeuw die een kunstje moet doen, maar het vertikt, de tweede sketch gaat over Robin Hood die verschillende rijke mensen neerschiet), maar de recreaties van het publiek zijn super leuk om te volgen.
Om 22:30 uur gaan we terug naar de caravan. Linsey neemt nog afscheid van Edi. Edi en haar ouders gaan vannacht/morgenvroeg terug naar huis. We hebben afgesproken ook in nederland contact te houden. Ze wonen in Amstelveen, dus dat is redelijk om de hoek. Linsey krijgt onderweg nog een ijsje. Bij de bar is de vanillesmaak op en daarom kijken we of er nog bij de Gelateria nog vanillesmaak is. En ja hoor, ze kan lekker smikkelen van haar ijsje. Dillan ligt ondertussen letterlijk op 1 oor, want hij wordt nog gedruppeld door mij. We zijn tot vrijdag nog wel zoet met zij oren!
Na de kleine afwas ga ik nog even schrijven en dan is het bijna 0:00 uur en zoek ook ik mijn bedje op! Daar bedenk ik me dat Edi d'r vader Steven Rooks heet en dat hij de bekende oud-prof wielrenner is. Hij kwam me al zo bekend voor. Heeft papa me toch nog wat van het wielrennen bijgebracht.....
Maandag 15 augustus 2016
We blijven vandaag op de camping. 'S Ochtends gaan we na het ontbijt zwemmen. Dillan mag met zijn benen het water, maar nog niet met zijn oren. Dat is lastig! We spelen met de bal en in het begin gaan het goed, maar dan probeert hij naar de bal te duiken en zijn gezicht wordt wat nat. Dit vindt hij niet leuk en wil uit het bad. Dat is natuurlijk prima en we gaan terug naar de caravan.
's Middags hebben we visite. We worden door Martijn geroepen dat er gefilmd wordt in Via Elba (ons zijstraatje) en of we ook komen kijken. Ik had 's middags al een filmploegje gezien in de campingwinkel en nu begrijp ik waarom dat was. Ik zie Sander lopen en bedenk me geen seconde en vraag of hij met de kids op de foto wil (Tessa en Jesper zijn in Frankrijk met hem op de foto geweest in deze zomervakantie lazen we op Facebook. Die Sander reist half Europa af in 1 zomer...). Dat wil hij wel en ik roep Dillan en Linsey. Dillan wil niet, maar Linsey en Mara wel. Later komt Liza er ook nog bij en ze gaan maar wat graag met Sander op de foto. Ze hebben alleen geen idee wie het is hahaha. Daarna wordt Dillan gevraagd of hij een voetbal heeft. Jettie springt daar tussen en geeft hun bal. Dillan mag figurant spelen, maar wil dat ook niet en een andere jongen wordt straks beroemd omdat hij wel wilde voetballen voor op tv . De scène wordt ongeveer 7 keer over gedaan en dan is de regiseur pas tevreden. Ontzettend gelachen!! Sander was of zijn tekst kwijt of zei 1 woordje te veel en dan moest het steeds overnieuw. Het werd in het straatje ook steeds drukker, want dat is natuurlijk een beetje sensatie op de camping! Was erg leuk om mee te maken.
's Avonds eten we bij de caravan macaroni die Esther deze keer klaarmaakt. Rene heeft de overige keren gekookt. Het smaakt goed en daarna gaan we naar de minidisco. De kids gaan daarna redelijk op tijd naar bed, want ze worden flink uitgeput overdag
Dinsdag 16 augustus 2016
Zoals elke ochtend ga ik broodjes halen. De ene keer gaat Dillan mee, een andere keer ga ik alleen en vandaag gaan beide kids mee. Gezellig! We heben ook zoals gewoonlijk een flink aantal klanten voor ons en dus moeten we even wachten. De normale bestelling is een aantal panini's integrale, panini's sandwich, panini's rex corn en een croissantje voor Dillan. Hij vindt ze lekker, als enige van de familie.
Na het ontbijt overleggen we met Martijn en Jettie over hoe laat we naar San Silvreto gaan. Daar zijn oude mijnrestanten en een treintje. We gaan na lunchtijd weg en nemen onze lunch mee. Dus rond 13:00 uur zitten we in de auto. Het is niet heel ver van de camping vandaan. Daar aangekomen moeten we eerst de auto's parkeren. Om op de e parkeerplaats te komen moet je wel een zeer steil weggetje naar beneden. Niet leuk voor mij, maar René kan super rijden, dus we gaan natuurlijk zonder problemen naar beneden.
Bij de mijnrestanten aangekomen, eten MMJ eerst hun broodjes op. Daarna gaan we naar de wc en maken we ons op voor de mijn en de trein. We staan bij de kassa en krijgen te horen dat we om 'half past 3' met de trein mee kunnen Sorry??? Het is nog geen 14:00 uur..... we vragen of we alleen de eerste mijn kunnen bezichtigen. Ja dat kan om 15:00 uur en duurt ongeveer 40 minuten en daarna om 'half past 3' kunnen we de trein nemen en dan om 18:00 uur de trein terug. Ik geef nog aan dat dat niet kan, omdat we dan te laat zijn voor de trein; 15:00 uur plus 40 minuten is 15:40 uur en 'half past 3' is dan 15:30 uur... Foutje van de cassiere, want ze bedoelde 16:30 uur. Dat wordt ons veel te laat en geven nogmaals aan dat we alleen de 1e mijn willen bezichtigen. Dat kan om 15:00 dus en we moeten nog even wachten. We gaan wat drinken bij het restaurantje en daar begint Mara te chagrijnigen. Ze wil een bepaald ijsje en ze krijgt wat anders, omdat ze die ene niet hebben. Jettie geeft nog aan dat ze het enige meisje is die huilt als ze een ijsje krijgt.... Linsey wil een raket, maar dat hebben ze niet en ook zij wordt chagrijnig. Gaat lekker . Als we dan tegen 15:00 uur naar het vertrekpunt gaan en naar binnen mogen voor de rondleiding, krijgen we een soort mutsje en de opmerking een helm te pakken in de laatste rechterkamer. Linsey schiet in de stress en wil absoluut niet meer naar binnen. Ik geef aan dat ze geen mutsje op wil, maar René denkt dat ze bang is. Als de gids later zegt dat zij geen helm op hoeft, omdat dat meet voor de volwassenen is, wil ze wel mee.... hoe bedoel je, ze windt haar vader om gaar pink.... We gaan de mijn in. Bij de ingang voelen we al hoe koud het daar is. We zijn gewapend met een trui en dus een helm (Linsey heeft mijn zonnehoed op, want die moet ik even kwijt, ik heb tenslotte wel zo'n mooie helm op hihi). We lopen de eerste meters de mijn in via een vrij nauwelijks ingang. Ik zet mijn knop claustrofobie uit, masr dat lukt Jettie blijkbaar niet en ze raakt in paniek . Ze wil terug. Dat kan nog. Linsey flipt echter door de actie van Jettie ook en samen lopen ze de mijn uit. Later blijkt dat ze een mooie bergwandeling hebben gemaakt samen.
Wij volgen ons pad wat laag, smal en koud is, maar we zien wel mooie dingen, zoals koper en ijzer , malachiet, chrysopriet (turtoise blauw?), pyriet en kwarts. Verder laten ze de boorgaten zien waar dynamiet in werd gedaan en zo braken ze elke dag een stukje van de berg aan de binnenkant af. De mijn is sinds 1987 niet meer in werking, aangezien het niet meer rendabel was. Het werk was voor de mijnwerkers te zwaar en de opbrengsten dusdanig weinig dat ze de tent hebben moeten sluiten.
Na dit bezoek zijn Rene, Linsey en ik nog even een rondje gaan rijden langs dorpjes en zijn we geëindigd bij San Vincenzo. Dillan gaat met MMJ mee en zij gaan terug om nog een duik in het zwembad te nemen.
Als wij terug zijn op de camping ga ik met Linsey nog een ijsje halen en wachten we op het treintje. Op dat moment lopen MMJ en Dillan langs ons. Ze gaan nu pas naar get zwembad (eerst nog even wat drinken, omkleden, insmeren etc....). Wij gaan terug naar de caravan en maken ons alvast klaar voor het avondeten. We gaan vandaag uiteten bij....de Burger King. Ja echt hè! Het eten viel erg tegen (wat wil je ook, het is geen McD). Terug op de camping lopen we naar Piazza Italia en daar staan ook Yvonne en René. We gaan daar wat drinken en de kinderen kunnen lekker spelen. We drinken bier en cocktails en het is heel gezellig! We gaan daardoor ok te laat naar bed, vooral de kids. Hopelijk slapen ze morgen uit....
Woensdag 17 augustus 2016.
Gefeliciteerd met je verjaardag Michel! We realiseren ons vandaag dat we Zoë haar verjaardag zijn vergeten (11 augustus).
Ik heb slecht geslapen vannacht! En omdat ik toch vroeg wakker ben, ga ik op tijd broodjes halen. Rene doet nog de laatste boodschappen bij de Coop in Venturina en verder gaan we het vandaag rustig aan doen beetje zwembad, beetje relaxen! Ik lees nog lekker een boek op mijn e-reader.
Ook na het avondeten, wat bestaat uit aardappelen, kip, sperziebonen en/of spinazie, wil ik nog even lekker lezen. Het wordt al snel donker (rond 20:30 uur) en Rene gaat een borrel bij Martijn halen. Ik heb rust, maar dat duurt niet lang. Alle kids willen bij ons spelen. 2 vreemde meisjes die oo nog eens op mijn veranda blijven staan en naar binnen kijken, terwijl de rest al vertrokken is. Dat doe je toch niet als vreemd kind op andermans veranda? Ik heb ze dan ook maar weggestuurd. En mijn leesplezier is ook weg, dus ik sluit de caravan en ga ook een borrel bij Martijn halen! Ben er hard aan toe!! De kids gooien we rond 22:30 uur naar bed we volgen niet veel later zelf hun voorbeeld.
Donderdag 18 augustus 2016
Dit is onze laatste volle dag. Ik heb weer slecht geslapen en ga dan ook weer redelijk vroeg broodjes halen. Ja, verkeerd tijdstip! Ik heb 87 klanten voor me. Een nieuw record en dat op de laatste dag! Ik wacht mijn beurt geduldig af en kom 3 kwartier later terug bij de caravan met extra broodjes voor aankomende nacht. We gaan rond 4:00 / 5:00 uur vertrekken...
Na het ontbijt beginnen we de eerste dingen in te pakken. Na de lunch gaan we nog even zwemmen en verder inpakken.
's Avonds gaan we met MMJ uiteten bij Da Alfredo, waar we de eerste avond ook hadden gegeten. Het eten had ons toen heerlijk gesmaakt en al zaten we toen niet op een mooi plekje, de bediening was prima! Wat een contrast met nu. We worden naar onze tafel geleid en krijgen direct de kaart. We bestellen ons drinken en eten en dat wordt in tweeën geserveerd. Eerst krijgen de volwassenen hun eten en daarna (veel) later de kids. Zij hebben pizza's en het graan van het deeg moest waarschijnlijk eerst nog gedorst worden.
Dan kan er wat ons betreft afgeruimd worden. Echter de ober komt maar niet. Jettie vraagt op een gegeven moment de dessertkaart maar. Die krijgen we en de ober neemt een deel van de vaat mee, maar daarna zien we hem niet meer. Na 20 minuten stappen we ontevreden op. We betalen de rekening waar we ook nog moeten wachten en vertrekken dan naar de minidisco. Wat een slechte ervaring en zo'n verschil met de eerste keer!
Voordat we bij de minidisco aankomen, wil Linsey nog een vlechtjes voor in haar haar en krijgt ze een map waarvan ze de voor en achterkant zelf kan kleuren. Dillan was al vooruit gelopen nasr de minidisco en Linsey en Mara voegde zich later bij hem. Ze dansen nog een half uur en dan vertrekken we naar de caravan. We willen een klein beetje op tijd naar bed, aangezien we vannacht op tijd eruit moeten. We nemen afscheid van MMJ en RYLT en gaan lekker slapen.
Vrijdag 19 augustus 2016
Hetbis 4:00 uur als de wekker gaat. Ik was echter al zo'n 10 minuten wakker, maar dat geeft niet. We kleden ons om, frissen ons op en maken de kids wakker. Alle laatste spullen worden ingepakt en om 4:35 uur lopen we naar de auto. René heeft deze gisteravond buiten het campingterrein gezet, aangezien de slagboom tussen 0:00 en 7:00 uur gesloten is. De kids stappen dapper door en Rene moet de auto ietwat anders rangschikken wil alles erin passen. Ik breng de sleutel weg, maak een laatste foto en we gaan om 4:55 uur rijden, op naar thuis
Onderweg op de A2 begint het te regenen. We willen via Genua, en kijken hoe ver dat om is. Dat valt gelukkig mee en we mijden dus de heuvels van Toscane. Maar goed ook, want het is hartstikke bewolkt.
We rijden door langs de westkust naar Genua en slaan dan rechts af richting Milaan. René wordt helemaal gek van alle tunnels die daar zijn. De omgeving is ontzettend mooi, mits je de tunnels niet meetelt. Ook het weer kan na iedere tunnel verschillen. Dan is het bewolkt en dan is er weer volop zon.
We komen aan bij Chiasso. Sneller dan verwacht. Er is wel file, maar dat valt op zich nog wel mee. We rijden door Zwitserland en komen bij de Gotthardtunnel aan. We hopen natuurlijk op geen file, maar helaas. Op zich valt het nog wel mee, we hebben ongeveer 2 km file en zijn om 11:00 uur exact aan de andere kant van de Gotthard.
En dan willen we tanken in Duitsland. Dat gaat net lukken. De McD met tankststion waren we voorbij gereden (wordt altijd zo slecht aangegeven in DL), dus op naar de volgende. Daar zit een Burger King bij. Maar omdat daar zo'n rij staan, halen we bij de concurrent patatjes. Linsey is niet lekker door het niet eten, weinig drinken en weinig slaap. Ze eet gelukkig een croissantje en drinkt wat appelsap en knapt daarna wat op.
In Duitsland kunnen we minder goed doorrijden. We worden regelmatig omgeleid door Truus, en de aankomsttijd verschilt ongeveer per kwartier door de actuele verkeersomstandigheden. We rijden dezelfde route als op de heenweg en worden dus vandaag ook door Frankrijk geleid om het drukke Karlsruhe te mijden. De controle bij de grenzen zijn was soepeler geworden, we kunnen makkelijk doorrijden en er staan wel douaniers, maar geen soldaten met geweren gelukkig meer.
We gaan vlak bij de grens wat eten; patatjes, bordje soep, broodjes en Linsey gelukkig nog een half croissantje. Daarna zijn we in 1 keer doorgereden naar huis, waar we om 21:55 uur in lichte regen aankomen. We hebben 17 uur over de reis gedaan. Linsey is compleet verreist en is met een zetpil naar bed gegaan. Dillan heeft heel lief zijn vader geholpen met it laden en is daarna ook lief gaan slapen. René en ik ruimen het eerste deel op. René geeft op een gegeven moment aan dat hij wat moet dronken, want hij zit compleet te trillen nog van de adrenaline. Hetzelfde geldt voor mij. Ik ben ook licht in mijn hoofd en toe aan een lekker bedje... Vandaar dat ik dit verhaal nog even afrondt en dan lekker ga slapen. Het is weer een leuke vakantie geweest met veel ups en een paar downs. En ik ben weer blij dat we thuis zijn....
Vandaag ontbijten we met broodjes van de Lidl die we gisteren hebben gekocht in Cecina. Dat scheelt weer een wandeling naar de campingwinkel. De campingwinkel ligt op ongeveer 5 minuten lopen en is 's ochtends goed te doen. We wilden eigenlijk een fiets huren voor deze ochtendlijkse ritjes, maar dat hebben we toch maar niet gedaan en die wandelingetje is goed voor de mens.
Na het ontbijt relaxen we wat. Het gaat wat beter met Dillans oren. Hij klaagt minder dan voorheen. We doen een spelletje met netjes en een balletje. Dit balletje moet je wegschieten en de ander moet het zien te vangen. Erg leuk! Verder is dobbelen met Yahtzee helemaal in bij de kids. Ook erg leuk.
Rond 11:30 uur gaan we naar het zwembad. MMJ zitten er al en hebben een paar bedjes extra vastgehouden voor ons. Dillan mag niet zwemmen en gaat in een stoel onder de parasol in de schaduw zitten lezen. Hij mag op de e-reader van mij een kinderboek lezen. Dat vindt hij reuze interessant. Linsey heeft Mara en Liza gevonden en ze gaan lekker zwemmen net z'n drieën. Ze vinden ook Edi en ze vliegen van het ene zwembad naar het andere. Alleen het bad met de grote heuvel is gesloten. Waarschijnlijk heeft iemand erin gepoept en wordt het gereinigd. Om 14:00 uur gaat het weer open. René, Dillan en ik gaan wat eten bij de bar. Rene heeft een Panini Sandwich, Dillan een crèpe sucre en ik een cheeseburger. Linsey heeft geen trek. Voordat we naar het zwembad gingen heeft ze nog een banaan gegeten en daar kan ze nog wel even op teren.
Na het eten koelen we even af in het zwembad. Rene en ik gooien een balletje met Dillan. Dat gaat net goed. Dillan heeft nog steeds duikreflexen wat zijn oren natuurlijk niet ten goede komt. Hij wil stoppen en naar de caravan. Dat vinden wij prima. René gaat er met een half uurtje ook achteraan en ik moet bij het zwembad blijven om Linsey op te vangen. Rond 16:30 uur zoek ik de 4 meiden op en Geef aan dat we naar huis gaan. Met wat moeite gaan ze mee. Ik neem alvast afscheid van de ouders van Edi. Die gaan morgen (vroeg) weer naar huis. We spreken af contact te houden, aangezien onze meiden het erg leuk samen hebben. We zullen ze vanavond ook nog even zien bij de minidisco en show.
Na het douchen gaan we met 11 personen eten in het 'all you can restaurant'. MMJ, Yvonne, René, Liza en Tom en mijn gezin. Het is erg gezellig! Na het eten gaan we op de plastic stoeltjes bij de arena zitten en wachten we totdat de minidisco begint. De muziek staat weer knetterhard!, maar de kids doen gezellig mee. Alleen Linsey staat af en toe bij ons, want ze begint aardig mie te worden. Dat is ook te merken aan haar diva gedrag . Ik maak nog een foto van de 4 meiden en wissel adresgegevens uit met de moeder van Edi, Nannet. Daarna start de show en er komen verschillende soort gladiatoren of soldaten met zwaarden op het podium. Ze geven een demonstratie en krijgen groot applaus! Dan is het cabaret aan de beurt. Vorige week hebben Dillan en Linsey al helemaal dubbel gekeken, maar deze keer was het ook weer helemaal top. Het sloeg nergens op (eerste sketch gaat over een zeeleeuw die een kunstje moet doen, maar het vertikt, de tweede sketch gaat over Robin Hood die verschillende rijke mensen neerschiet), maar de recreaties van het publiek zijn super leuk om te volgen.
Om 22:30 uur gaan we terug naar de caravan. Linsey neemt nog afscheid van Edi. Edi en haar ouders gaan vannacht/morgenvroeg terug naar huis. We hebben afgesproken ook in nederland contact te houden. Ze wonen in Amstelveen, dus dat is redelijk om de hoek. Linsey krijgt onderweg nog een ijsje. Bij de bar is de vanillesmaak op en daarom kijken we of er nog bij de Gelateria nog vanillesmaak is. En ja hoor, ze kan lekker smikkelen van haar ijsje. Dillan ligt ondertussen letterlijk op 1 oor, want hij wordt nog gedruppeld door mij. We zijn tot vrijdag nog wel zoet met zij oren!
Na de kleine afwas ga ik nog even schrijven en dan is het bijna 0:00 uur en zoek ook ik mijn bedje op! Daar bedenk ik me dat Edi d'r vader Steven Rooks heet en dat hij de bekende oud-prof wielrenner is. Hij kwam me al zo bekend voor. Heeft papa me toch nog wat van het wielrennen bijgebracht.....
Maandag 15 augustus 2016
We blijven vandaag op de camping. 'S Ochtends gaan we na het ontbijt zwemmen. Dillan mag met zijn benen het water, maar nog niet met zijn oren. Dat is lastig! We spelen met de bal en in het begin gaan het goed, maar dan probeert hij naar de bal te duiken en zijn gezicht wordt wat nat. Dit vindt hij niet leuk en wil uit het bad. Dat is natuurlijk prima en we gaan terug naar de caravan.
's Middags hebben we visite. We worden door Martijn geroepen dat er gefilmd wordt in Via Elba (ons zijstraatje) en of we ook komen kijken. Ik had 's middags al een filmploegje gezien in de campingwinkel en nu begrijp ik waarom dat was. Ik zie Sander lopen en bedenk me geen seconde en vraag of hij met de kids op de foto wil (Tessa en Jesper zijn in Frankrijk met hem op de foto geweest in deze zomervakantie lazen we op Facebook. Die Sander reist half Europa af in 1 zomer...). Dat wil hij wel en ik roep Dillan en Linsey. Dillan wil niet, maar Linsey en Mara wel. Later komt Liza er ook nog bij en ze gaan maar wat graag met Sander op de foto. Ze hebben alleen geen idee wie het is hahaha. Daarna wordt Dillan gevraagd of hij een voetbal heeft. Jettie springt daar tussen en geeft hun bal. Dillan mag figurant spelen, maar wil dat ook niet en een andere jongen wordt straks beroemd omdat hij wel wilde voetballen voor op tv . De scène wordt ongeveer 7 keer over gedaan en dan is de regiseur pas tevreden. Ontzettend gelachen!! Sander was of zijn tekst kwijt of zei 1 woordje te veel en dan moest het steeds overnieuw. Het werd in het straatje ook steeds drukker, want dat is natuurlijk een beetje sensatie op de camping! Was erg leuk om mee te maken.
's Avonds eten we bij de caravan macaroni die Esther deze keer klaarmaakt. Rene heeft de overige keren gekookt. Het smaakt goed en daarna gaan we naar de minidisco. De kids gaan daarna redelijk op tijd naar bed, want ze worden flink uitgeput overdag
Dinsdag 16 augustus 2016
Zoals elke ochtend ga ik broodjes halen. De ene keer gaat Dillan mee, een andere keer ga ik alleen en vandaag gaan beide kids mee. Gezellig! We heben ook zoals gewoonlijk een flink aantal klanten voor ons en dus moeten we even wachten. De normale bestelling is een aantal panini's integrale, panini's sandwich, panini's rex corn en een croissantje voor Dillan. Hij vindt ze lekker, als enige van de familie.
Na het ontbijt overleggen we met Martijn en Jettie over hoe laat we naar San Silvreto gaan. Daar zijn oude mijnrestanten en een treintje. We gaan na lunchtijd weg en nemen onze lunch mee. Dus rond 13:00 uur zitten we in de auto. Het is niet heel ver van de camping vandaan. Daar aangekomen moeten we eerst de auto's parkeren. Om op de e parkeerplaats te komen moet je wel een zeer steil weggetje naar beneden. Niet leuk voor mij, maar René kan super rijden, dus we gaan natuurlijk zonder problemen naar beneden.
Bij de mijnrestanten aangekomen, eten MMJ eerst hun broodjes op. Daarna gaan we naar de wc en maken we ons op voor de mijn en de trein. We staan bij de kassa en krijgen te horen dat we om 'half past 3' met de trein mee kunnen Sorry??? Het is nog geen 14:00 uur..... we vragen of we alleen de eerste mijn kunnen bezichtigen. Ja dat kan om 15:00 uur en duurt ongeveer 40 minuten en daarna om 'half past 3' kunnen we de trein nemen en dan om 18:00 uur de trein terug. Ik geef nog aan dat dat niet kan, omdat we dan te laat zijn voor de trein; 15:00 uur plus 40 minuten is 15:40 uur en 'half past 3' is dan 15:30 uur... Foutje van de cassiere, want ze bedoelde 16:30 uur. Dat wordt ons veel te laat en geven nogmaals aan dat we alleen de 1e mijn willen bezichtigen. Dat kan om 15:00 dus en we moeten nog even wachten. We gaan wat drinken bij het restaurantje en daar begint Mara te chagrijnigen. Ze wil een bepaald ijsje en ze krijgt wat anders, omdat ze die ene niet hebben. Jettie geeft nog aan dat ze het enige meisje is die huilt als ze een ijsje krijgt.... Linsey wil een raket, maar dat hebben ze niet en ook zij wordt chagrijnig. Gaat lekker . Als we dan tegen 15:00 uur naar het vertrekpunt gaan en naar binnen mogen voor de rondleiding, krijgen we een soort mutsje en de opmerking een helm te pakken in de laatste rechterkamer. Linsey schiet in de stress en wil absoluut niet meer naar binnen. Ik geef aan dat ze geen mutsje op wil, maar René denkt dat ze bang is. Als de gids later zegt dat zij geen helm op hoeft, omdat dat meet voor de volwassenen is, wil ze wel mee.... hoe bedoel je, ze windt haar vader om gaar pink.... We gaan de mijn in. Bij de ingang voelen we al hoe koud het daar is. We zijn gewapend met een trui en dus een helm (Linsey heeft mijn zonnehoed op, want die moet ik even kwijt, ik heb tenslotte wel zo'n mooie helm op hihi). We lopen de eerste meters de mijn in via een vrij nauwelijks ingang. Ik zet mijn knop claustrofobie uit, masr dat lukt Jettie blijkbaar niet en ze raakt in paniek . Ze wil terug. Dat kan nog. Linsey flipt echter door de actie van Jettie ook en samen lopen ze de mijn uit. Later blijkt dat ze een mooie bergwandeling hebben gemaakt samen.
Wij volgen ons pad wat laag, smal en koud is, maar we zien wel mooie dingen, zoals koper en ijzer , malachiet, chrysopriet (turtoise blauw?), pyriet en kwarts. Verder laten ze de boorgaten zien waar dynamiet in werd gedaan en zo braken ze elke dag een stukje van de berg aan de binnenkant af. De mijn is sinds 1987 niet meer in werking, aangezien het niet meer rendabel was. Het werk was voor de mijnwerkers te zwaar en de opbrengsten dusdanig weinig dat ze de tent hebben moeten sluiten.
Na dit bezoek zijn Rene, Linsey en ik nog even een rondje gaan rijden langs dorpjes en zijn we geëindigd bij San Vincenzo. Dillan gaat met MMJ mee en zij gaan terug om nog een duik in het zwembad te nemen.
Als wij terug zijn op de camping ga ik met Linsey nog een ijsje halen en wachten we op het treintje. Op dat moment lopen MMJ en Dillan langs ons. Ze gaan nu pas naar get zwembad (eerst nog even wat drinken, omkleden, insmeren etc....). Wij gaan terug naar de caravan en maken ons alvast klaar voor het avondeten. We gaan vandaag uiteten bij....de Burger King. Ja echt hè! Het eten viel erg tegen (wat wil je ook, het is geen McD). Terug op de camping lopen we naar Piazza Italia en daar staan ook Yvonne en René. We gaan daar wat drinken en de kinderen kunnen lekker spelen. We drinken bier en cocktails en het is heel gezellig! We gaan daardoor ok te laat naar bed, vooral de kids. Hopelijk slapen ze morgen uit....
Woensdag 17 augustus 2016.
Gefeliciteerd met je verjaardag Michel! We realiseren ons vandaag dat we Zoë haar verjaardag zijn vergeten (11 augustus).
Ik heb slecht geslapen vannacht! En omdat ik toch vroeg wakker ben, ga ik op tijd broodjes halen. Rene doet nog de laatste boodschappen bij de Coop in Venturina en verder gaan we het vandaag rustig aan doen beetje zwembad, beetje relaxen! Ik lees nog lekker een boek op mijn e-reader.
Ook na het avondeten, wat bestaat uit aardappelen, kip, sperziebonen en/of spinazie, wil ik nog even lekker lezen. Het wordt al snel donker (rond 20:30 uur) en Rene gaat een borrel bij Martijn halen. Ik heb rust, maar dat duurt niet lang. Alle kids willen bij ons spelen. 2 vreemde meisjes die oo nog eens op mijn veranda blijven staan en naar binnen kijken, terwijl de rest al vertrokken is. Dat doe je toch niet als vreemd kind op andermans veranda? Ik heb ze dan ook maar weggestuurd. En mijn leesplezier is ook weg, dus ik sluit de caravan en ga ook een borrel bij Martijn halen! Ben er hard aan toe!! De kids gooien we rond 22:30 uur naar bed we volgen niet veel later zelf hun voorbeeld.
Donderdag 18 augustus 2016
Dit is onze laatste volle dag. Ik heb weer slecht geslapen en ga dan ook weer redelijk vroeg broodjes halen. Ja, verkeerd tijdstip! Ik heb 87 klanten voor me. Een nieuw record en dat op de laatste dag! Ik wacht mijn beurt geduldig af en kom 3 kwartier later terug bij de caravan met extra broodjes voor aankomende nacht. We gaan rond 4:00 / 5:00 uur vertrekken...
Na het ontbijt beginnen we de eerste dingen in te pakken. Na de lunch gaan we nog even zwemmen en verder inpakken.
's Avonds gaan we met MMJ uiteten bij Da Alfredo, waar we de eerste avond ook hadden gegeten. Het eten had ons toen heerlijk gesmaakt en al zaten we toen niet op een mooi plekje, de bediening was prima! Wat een contrast met nu. We worden naar onze tafel geleid en krijgen direct de kaart. We bestellen ons drinken en eten en dat wordt in tweeën geserveerd. Eerst krijgen de volwassenen hun eten en daarna (veel) later de kids. Zij hebben pizza's en het graan van het deeg moest waarschijnlijk eerst nog gedorst worden.
Dan kan er wat ons betreft afgeruimd worden. Echter de ober komt maar niet. Jettie vraagt op een gegeven moment de dessertkaart maar. Die krijgen we en de ober neemt een deel van de vaat mee, maar daarna zien we hem niet meer. Na 20 minuten stappen we ontevreden op. We betalen de rekening waar we ook nog moeten wachten en vertrekken dan naar de minidisco. Wat een slechte ervaring en zo'n verschil met de eerste keer!
Voordat we bij de minidisco aankomen, wil Linsey nog een vlechtjes voor in haar haar en krijgt ze een map waarvan ze de voor en achterkant zelf kan kleuren. Dillan was al vooruit gelopen nasr de minidisco en Linsey en Mara voegde zich later bij hem. Ze dansen nog een half uur en dan vertrekken we naar de caravan. We willen een klein beetje op tijd naar bed, aangezien we vannacht op tijd eruit moeten. We nemen afscheid van MMJ en RYLT en gaan lekker slapen.
Vrijdag 19 augustus 2016
Hetbis 4:00 uur als de wekker gaat. Ik was echter al zo'n 10 minuten wakker, maar dat geeft niet. We kleden ons om, frissen ons op en maken de kids wakker. Alle laatste spullen worden ingepakt en om 4:35 uur lopen we naar de auto. René heeft deze gisteravond buiten het campingterrein gezet, aangezien de slagboom tussen 0:00 en 7:00 uur gesloten is. De kids stappen dapper door en Rene moet de auto ietwat anders rangschikken wil alles erin passen. Ik breng de sleutel weg, maak een laatste foto en we gaan om 4:55 uur rijden, op naar thuis
Onderweg op de A2 begint het te regenen. We willen via Genua, en kijken hoe ver dat om is. Dat valt gelukkig mee en we mijden dus de heuvels van Toscane. Maar goed ook, want het is hartstikke bewolkt.
We rijden door langs de westkust naar Genua en slaan dan rechts af richting Milaan. René wordt helemaal gek van alle tunnels die daar zijn. De omgeving is ontzettend mooi, mits je de tunnels niet meetelt. Ook het weer kan na iedere tunnel verschillen. Dan is het bewolkt en dan is er weer volop zon.
We komen aan bij Chiasso. Sneller dan verwacht. Er is wel file, maar dat valt op zich nog wel mee. We rijden door Zwitserland en komen bij de Gotthardtunnel aan. We hopen natuurlijk op geen file, maar helaas. Op zich valt het nog wel mee, we hebben ongeveer 2 km file en zijn om 11:00 uur exact aan de andere kant van de Gotthard.
En dan willen we tanken in Duitsland. Dat gaat net lukken. De McD met tankststion waren we voorbij gereden (wordt altijd zo slecht aangegeven in DL), dus op naar de volgende. Daar zit een Burger King bij. Maar omdat daar zo'n rij staan, halen we bij de concurrent patatjes. Linsey is niet lekker door het niet eten, weinig drinken en weinig slaap. Ze eet gelukkig een croissantje en drinkt wat appelsap en knapt daarna wat op.
In Duitsland kunnen we minder goed doorrijden. We worden regelmatig omgeleid door Truus, en de aankomsttijd verschilt ongeveer per kwartier door de actuele verkeersomstandigheden. We rijden dezelfde route als op de heenweg en worden dus vandaag ook door Frankrijk geleid om het drukke Karlsruhe te mijden. De controle bij de grenzen zijn was soepeler geworden, we kunnen makkelijk doorrijden en er staan wel douaniers, maar geen soldaten met geweren gelukkig meer.
We gaan vlak bij de grens wat eten; patatjes, bordje soep, broodjes en Linsey gelukkig nog een half croissantje. Daarna zijn we in 1 keer doorgereden naar huis, waar we om 21:55 uur in lichte regen aankomen. We hebben 17 uur over de reis gedaan. Linsey is compleet verreist en is met een zetpil naar bed gegaan. Dillan heeft heel lief zijn vader geholpen met it laden en is daarna ook lief gaan slapen. René en ik ruimen het eerste deel op. René geeft op een gegeven moment aan dat hij wat moet dronken, want hij zit compleet te trillen nog van de adrenaline. Hetzelfde geldt voor mij. Ik ben ook licht in mijn hoofd en toe aan een lekker bedje... Vandaar dat ik dit verhaal nog even afrondt en dan lekker ga slapen. Het is weer een leuke vakantie geweest met veel ups en een paar downs. En ik ben weer blij dat we thuis zijn....
